Post in evidenza

Avverbi, Diverbi e sentimenti...

mercoledì 19 settembre 2012

Voglio murì



Addolorata - Carmine Lantriceni - Avigliano


























I’ nun ce ‘a faccio cchiù voglio murì!
Ma tu ‘o ssaie che me staie a dì ?
Pure Gesù tremmaie ‘nnanze a morte
sapenno ‘a sofferenza c’’o spettavo

saglienno ‘ncopp’a croce o juorno doppo.
Ero nu dio, ma malepateva
sulo ‘o penziero d’’a sofferenza doppia
ca l’aspettava per farce nu piacere.

Chiammaie attuorno a isso a gente soia
pe nun se sentì sulo ‘nnanze ‘a porta
‘e nu munno ca isso canusceva
ca ppure le faceva na paura

comme a nuie piccerille l’ommo niro
ca nun è visto maie ma ce crire.
Senza sapè si è overo oppure no
te fa paura e basta comme a mò

c’’o munno nun se sape pecchè tira
jenne ‘o cuntrario e comme avesse j’:
si overo ca sta pe j a fernì
o ce sta tiempo ancora pe campà.

Cert’è ca quanno nasce e quanno muore
è sempe nu dulore ca tu daie
a chi te sta vicine e te vo’ bbene,
te cure e te dà ammore e qualche pena.

Murimmo tutte quante lassa stà,
quann’è ‘o mumento 'un ce sta niente ‘a fa.
Stamme vicino nun avè paura
e sta sicura ca te voglio bbene

pure si ‘e vvote te faccio arraggià.
‘A vita è chesta pur’io aggia murì.
Tieneme astrette ‘e mane, nun m’’e lassà
quanno arrivo ‘o mumento e aggio partì.

Guarde che aria triste me juto a capità
propri’ ogge ca sento ‘o munno ‘ncuollo
e ‘a mano toia nun trova affianco a me.
Che sofferenza è ‘a vita, ‘a morte chi ‘o ssa !


Ostia lido,           19/09/2012      ore 08,00
Inserita nella raccolta "Suspire 'e miezojuorno"

Nessun commento:

Posta un commento